#2.3 Adams Peak-Mirissa-Tangalla-Hikkaduwa/ EHBO

Adams Peak daar was ik gebleven..een verhaal op zich waar ik eigenlijk wel 10 kantjes over kan schrijven maar dat doe ik jullie niet aan. Van het stoffige "stadsleven" naar Adams Peak wat een berg is die omringt is door theeplantages, bossen, een groot meer een veel groen. De busrit er naar toe was een hell! In Vietnam heb ik 1 keer de grond gekust na het uitstappen maar hier moet je dat telkens doen. Spookrijden, toeteren en bussen die op een haar na net geen ongeluk maken. Ik heb dus meerdere malen mijn leven voorbij zien flitsen maar wat een ervaring!

Heelhuids aangekomen in eeen basic guesthouse waar we werden ontvangen met "heerlijke" koffie en thee. Die avond meteen 3 andere reizigers leren kennen die die met ons de klim wilde maken die nacht. Met z'n 5e om 02.00 afgesproken en met koekjes, bananen, flessen water en veel meer ons voorbereid. Het begin was goed te doen en hadden zelfs een goed vlot tempo. Na 30 min werd het al zwaarder, treden die smaller en hoger werden en een conditie van 0,0 toch het tempo wat aangepast. Na 2,5 uur aangekomen op de berg wat de gemiddelde tijd is dus het trainen de afgelopen 4 maanden heeft gewerkt!! Meteen een lange broek en lange mouwen aangetrokken want het was er fris! Een klein uurtje moeten wachten voor de zonsopgang welke niet erg indrukwekkend was maar het uitzicht daarentegen wel!

07.00 de afdaling naar beneden gemaakt wat voor knikkende knieen zorgt! Ik heb alle tijd genomen die ik nodig had want wilde niks overhaasten. Zelf soms voetje voor voetje de treden afgeglopen. Helaas zit een ongeluk in een klein hoekje en stapte ik met mijn rechter voet op een losliggende steen waardoor ik me evenwicht verloor. Mijn enkel klapte van links naar recht en kon me gelukkig vastpakken aan iemand die naast me liep anders lag ik op de grond. Met een ei op mn enkel waar je u tegen zegt hinkend de klim van nog 3 km naar beneden moeten maken. Gelukkig had ik 2 grote kerels naast me lopen die me ondersteunde. Mijn enkel zag er niet goed uit en moest naar het ziekenhuis om er toch zeker van te zijn dat het niet gebroken was. Dichtsbijzijnde ziekenhuis was een uur rijden waar ik te horen kreeg dat de dokter dat dat mn enkel ontwricht was en er waarschijnlijk gips omheen moest. Helaas had dit ziekenhuis geen rontgenapparaat dus moest ik naar het volgende ziekenhuis wat nog een uur rijden was. High van de pijnstillers en met alle ogen op mij gericht (dorp had volgens mij nog nooit toeristen gezien) het goede nieuws gekregen dat ik mijn enkel verstuikt had en mn enkelband waarschijnlijk wat was uitgerekt. Verbandje er omheen en weekje rust houden. Iets waar ik heeeeel erg blij mee was want ik zag mezelf al met een gipsvlucht naar huis komen.

Vanwege het niets kunnen doen besloten de volgende dag naar het zuiden te gaan waar de stranden zijn om daar mn rust te pakken. Hier ook weer de andere 3 reizigers tegen gekomen wat erg gezellig was. De jongens gingen iedere dag surfen waar ik dus met 2 meiden vooral op het strand lag. Elke dag ging het wat beter met mn enkel en nam de zwelling af.

Na 3 dagen strandhangen besloten om naar een plaatsje te gaan dat Tangalla heet wat dichtbij een national park ligt. Ash de jongen die we hebben leren kennen (1 van de 3) besloot met ons mee te reizen wat er voor zorgde dat Sam zich niet hoefde te vervelen en dus kon surfen en actief zijn.
Voor het national park moesten we 03.30 klaar staan en werden we opgehaald om vervolgens om 05.00 in een jeep te stappen. Hierin hebben we 6 uur gezeten en zoveel gezien en meegemaakt. Als eerste hadden we het geluk dat we een luipaard zagen die in de ochtend aan het jagen was op everzwijnen en herten. Helaas door het lawaai van de jeeps was hij snel weg. Olifanten die met hun kleintjes voor onze jeep heen loopte op een paar meter afstand. Door een mannetje met enorme slagtanden nog aangevallen. Die kunnen nog wel eens agressief zijn en achter je aan rennen wat dus het geval was. De mooiste vogels gezien, apen die elkaar achterna zitten, je kan het zo gek niet bedenken.

Na deze vette ervaring weer terug naar wat zen in Hikkaduwa. Een strandplaats die wat toeristischer is en waar je wat kunt winkelen, surfen, snorkelen en ze strandfeestjes hebben. Een relaxte plaats waar we veel mensen hebben leren kennen en er al weer veel alcohol doorheen is gegaan. Nog aan het bijkomen van gisteren avond zo mn tas weer inpakken om morgen wat baby schildpadden op een strand vrij te laten.

Zoals jullie horen zwaar zwaar leven! Internet verbindingen hier zijn zwaar kut dus foto's moeten nog volgen!

Houd jullie op de hoogte!!

Xx Shir